Κάποιοι που πήραν την καρδιά στα χέρια
κάναν τα χέρια τους κουπιά,
κάποιοι που πήραν την καρδιά στα χέρια
έφυγαν και πήγαν μακριά,
έφυγαν και πήγαν μακριά.

Δεν ξέρω αν βρήκαν τελικά πατρίδα,
δεν ξέρω αν βρήκανε στεριά.
Ξέρω μονάχα στη ζωή τι είδα
κι είδα στους δυο ώμους μου βουνά
κι είδα στους δυο ώμους μου βουνά.

Κι αν πονάς κι αν πονάς όπως προχωράς
να γελάς, να γελάς ίσια να κοιτάς.
Η καρδιά περιουσία βαριά όλους ν’ αγαπάς
κι όλους να κερνάς κι η ζωή ας φέρνει μόνο ρέστα.

Κι εμείς που μείναμε εδώ τα ίδια
ένα τσιγάρο μοιρασιά
κάνουμε λόγο για παλιά ταξίδια
μέσα στα καινούργια μας κελιά,
μέσα στα καινούργια μας κελιά.
Δεν ξέρω τι είναι τελικά η τύχη
πες ότι είχαμε φτερά
κι ένα μεγάλο ουρανό ν’ ανοίγει
πάλι η μνήμη πίσω σε κρατά,
πάλι η μνήμη πίσω σε κρατά.

Κι αν πονάς κι αν πονάς όπως προχωράς
να γελάς, να γελάς ίσια να κοιτάς.
Η καρδιά περιουσία βαριά όλους ν’ αγαπάς
κι όλους να κερνάς κι η ζωή ας φέρνει μόνο ρέστα.