Σαν τον αητό τα χέρια σου
π' ανοίγει τα φτερά του,
χαμογελάς περήφανα
κι άφοβα του θανάτου.

Βαρύ τσιγάρο σέρτικο
στα χείλη σιγοκαίει
σ' ένα αργό ζεϊμπέκικο
που η πενιά του κλαίει.

Τα βήματα σου θάλασσες,
ταξίδι η ματιά σου
και στο ρεφρέν μοναχικά
καίγεσαι στην φωτιά σου.

Βαρύ τσιγάρο σέρτικο
στα χείλη σιγοκαίει
σ' ένα αργό ζεϊμπέκικο
που η πενιά του κλαίει.