Τα φιλιά σου όσο πάνε αραιώνουν
και τα χάδια σου σιγά σιγά κρυώνουν.
Μα σ’ το λέω καθαρά:
Κάτσε φρόνιμα, κυρά,
γιατί θα γίνω απάνθρωπος,
αν μάθω πως ξεφύτρωσε στη μέση
τρίτος άνθρωπος.

Έχω νιώσει: την παρέα μου βαριέσαι.
Σ’ αγκαλιάζω, σε φιλώ και χασμουριέσαι.
Μα σ’ το λέω καθαρά:
Κάτσε φρόνιμα, κυρά,
γιατί θα γίνω απάνθρωπος,
αν μάθω πως ξεφύτρωσε στη μέση
τρίτος άνθρωπος.

Τελευταίως όλο και μου τα μπερδεύεις.
Κάτι, φαίνεται, κρυφό μού μαγειρεύεις.
Μα σ’ το λέω καθαρά:
Κάτσε φρόνιμα, κυρά,
γιατί θα γίνω απάνθρωπος,
αν μάθω πως ξεφύτρωσε στη μέση
τρίτος άνθρωπος.