Ο Οδυσσέας μάς έδειχνε το δρόμο.
Λυτός μας έστειλε στης Κίρκης.

Μ’ όλα τα κάλλη και τις μαγείες της
η Κίρκη ήταν γυναίκα ελαφρή στο βάθος.
Ήτανε παθολογικός ο εγωισμός της
—κι ο σπόρος του θανάτου παραμονεύει σε κάθε ελάττωμα.

Άγγιξε τόσο εύκολα με το ραβδί της
τους σύντροφους του Οδυσσέα.
Κι έκανε το σπιτικό της μια μάντρα από γουρούνια.

Για τούς ληστές που παραμόνευαν
ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή.
Τότες ήταν που κάνανε το ξαφνικό γιουρούσι
και μας κατάσφαξαν.

Ψέματα πως μας γλύτωσε ο Οδυσσέας.
Ήταν κι αυτός μαζί μας, γουρούνι,
που το σκότωσαν οι ληστές.