Σαν μια νύχτα μ’ εφιάλτες που ξημέρωσε
πόνος αφόρητος που πέρασε.
Μ’ κοιτάζεις, μ’ αγκαλιάζεις, μου μιλάς
όμως τώρα πια, τώρα πια, τώρα πια.

Δεν σ' ακούω, δεν σε βλέπω
δεν σε νιώθω είναι αργά.
Δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις,
δεν υπάρχεις στη ζωή μου πουθενά.

Σαν μια θύελλα που ξέσπασε και κόπασε
φωνή στην έρημο που σώπασε.
Μ’ κοιτάζεις, μ’ αγκαλιάζεις, μου μιλάς
όμως τώρα πια, τώρα πια, τώρα πια.

Δεν σ' ακούω, δεν σε βλέπω
δεν σε νιώθω είναι αργά.
Δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις,
δεν υπάρχεις στη ζωή μου πουθενά.

Εγώ σ’ ανάσταινα
κι εσύ με πέθαινες
τώρα που λες πως μ’ αγαπάς
εγώ δεν είμαι εδώ.

Δεν σ' ακούω, δεν σε βλέπω
δεν σε νιώθω είναι αργά.
Δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις,
δεν υπάρχεις στη ζωή μου πουθενά.
Δεν σ' ακούω.