Περπατάει σκυμμένος και στη γη δεμένος
τη σκιά κοιτάει,κρυφά της μιλάει

Τον ακολουθάει η διάφανη σκιά του
παίζει με τα σχήματα και την ομορφιά του
Στους διαβάτες λέει, σα να τους ρωτάει
μην πατάτε τη σκιά μου γιατί με πονάει

Οριζόντιο πτώμα, πάνω από το χώμα
στου φωτός το χάδι, ορατό σκοτάδι
Τη σκιά μιμείται, λογικές αρνείται
και στον Άδη πάει, κι η σκιά του μοναχή περπατάει

Και λέει εγώ, ως ένας γνήσιος άθεος
πιστεύω στο Θεό των πάντων
γιατί όλα σε αυτό τον κόσμο έχουν μια σκιά
Στους διαβάτες λέει, σα να τους ρωτάει
μην πατάτε τη σκιά μου,γιατί με πονάει

Και λέει καμιά φορά, καθώς δρόμους διαβαίνω
το φως διχοτομεί τη σκιά μου
και τότε είμαστε τρεις που περπατάμε
Στους διαβάτες λέει, σα να τους ρωτάει
μην πατάτε τη σκιά μου γιατί με πονάει