Ετούτο το βασίλειο δεν πηγαίνει καλά
κι ο βασιλιάς που περιμένω θα μας πει πιο πολλά
πριν λίγο για την πόλη έφυγε βιαστικός
είκοσι αγόρια και κορίτσια να διαλέξει μοναχός

είκοσι αγόρια και κορίτσια που θα φύγουν ξανά
απ του λαβίρυνθου τον δρόμο για την άλλη πλευρά
Ο ήλιος θα κρυώσει το φεγγάρι θα βγει
και πριν το δάκρυ σου παγώσει όλα θα χουν ξεχαστεί

Στο λέω να το ξέρεις για μια ακόμα φορά
πως ο Θησέας που πιστεύεις έχει αλλάξει μυαλά
κανένας δεν σε σώζει ούτε που θα νοιαστεί
αν ο διάσημος μινώταυρος μπροστά σου θα βρεθεί

Για πες μου ένα μέρος που να αντέχει πολύ
να κλαίει και να λένε ήρθε πάλι βροχή
Για πες μου που θα γίνει η θυσία αυτή
και δίχως σκέψη μου πε στην οδό την Εθνική

Ετούτο το βασίλειο έχει ζόρια πολλά
κι βασιλιάς απελπισμένος στα καράβια μπροστά
κανένα δεν σαλπάρει απ το λιμάνι αυτό
αν το μονάκριβο παιδί του τριγυρνάει ζωντανό

ποιόν άραγε προσμένει του θεάτρου η σκηνή
είναι η ώρα περασμένη μα είναι όλοι εκεί
στο λέω να το ξέρεις για μια ακόμα φορά
ο από μηχανής θεός μας δε χωράει στα σκηνικά

ζεστό το καλοκαίρι πουθενά δε φυσάει
και από του άνεμου το χέρι μια καμπάνα χτυπάει
το δώρο του ζητάει που έχει αργήσει πολύ
κι εγώ τον είδα να ρωτάει μια παρέα σχολική

«για πες τε μου ένα μέρος να χει θλίψη πολύ»
κι εκείνοι του απάντησαν «στην οδό την Εθνική»
κι ο βασιλιάς που νόμισε πως τέλειωσε πια
και το βασίλειό του πάλι προς τη δόξα τραβά
τη δύναμή του μάζεψε και δίχως ντροπή
θέλει τον ήλιο να νικήσει να ναι αυτός στην κορυφή

τα μάτια του σηκώνει και από τον ουρανό
βλέπει να πέφτει ένας άντρας με λιωμένο φτερό
«ποιος είσαι και τι θέλεις;» με αγωνία ρωτάει
«είμαι αυτό που πάντα ζήλευες να γίνεις» τουαπαντάει

Λοιπόν ετούτη η χώρα λάθος δρόμο τραβάει
όταν η θύελλα κι η μπόρα το τιμόνι κρατάει
οι άρχοντες θα φύγουν όμως άλλοι θα ρθούν
και για να σώσουν το βασίλειο θυσίες θα ζητούν.

κι εγώ που βάζω λόγια στο τραγούδι αυτό
δεν ξέρω ποια ρολόγια μου μετράν τον καιρό
που θα ρθει και κρυφά θα ψιθυρίσει στ αυτί
«οι Πέρσες περιμένουν στην οδό την εθνική»