Ένα φύλλο ξεραμένο πέφτει
στο νερό
ένα αηδόνι ξεχασμένο
σε κλαδί γυμνό
μπλε καπνός στην καμινάδα
και έξω σιωπή
μπρος από το παραθύρι
στέκει μια μικρή
και ανασαίνει μπρος το τζάμι
γίνεται θαμπό
και με το λευκό της χέρι
γράφει σ’ αγαπώ
πέρα από το πλατύ λιβάδι
πάντα βιαστικός
έρχεται αυτή την ώρα ο μικρός βοσκός
μα σαν έρχεται το σβήνει
να μην προδοθεί
κάνει εκείνος πως δεν βλέπει
μα καλά θορεί
δυο ματάκια φοβισμένα
μέσα τους φωτιά
προσπερνά σαν να μην είδε
και χαμογελά