Στους καιρούς του απρόσωπου φόβου
Στα χαλάσματα μιας εποχής
Τους καρπούς απ’ τα δέντρα τους κόβουν
Μίας άγονης διαστροφής.

Μας ταΐζουν με δανεικό χρήμα
Μας θαμπώνουν με λόγια παχιά
Κι αν δεχτούμε όλα αυτά θα’ ναι κρίμα
Ψαλιδίζουν κομμένα φτερά.


Μα εμείς θέλουμε να πετάμε
Όπως κάνουν τα λεύτερα πουλιά
Μα εμείς και τα σίδερα λυγάμε
Από αυτά που μας βαλαν κλουβιά.
Στο χορό μας τα βάσανα ξεχνάμε
Γίνονται όλα πιο αληθινά
Και τον ήλιο κατάματα κοιτάμε
Γιατί τα μάτια μας κρύβουν φωτιά.


Κι αν ξυπόλητος είναι ο χορός μας
Κι αν αδέσποτος είναι ο σκοπός
Για εμάς μοναχός οδηγός μας
Είναι μόνο αγάπης Θεός.

Στους προδότες «Φωτιά και τσεκούρι»
Θέλει πείσμα και υπομονή
Να καθαρίσουμε εκείνο το αχούρι
Που οι άλλοι το λένε Βουλή.


Γιατί εμείς θέλουμε να πετάμε
Όπως κάνουν τα λεύτερα πουλιά
Γιατί εμείς και τα σίδερα λυγάμε
Από αυτά που μας βαλαν κλουβιά
Στο χορό μας τα βάσανα ξεχνάμε
Γίνονται όλα πιο αληθινά
Και τον ήλιο κατάματα κοιτάμε
Γιατί τα μάτια μας κρύβουν φωτιά.