Αν με ρωτήσεις τι έχει μείνει απ'τα παλιά
θα πω πως τώρα πια σε βλέπω σαν σκιά
Έχω ξεχάσει το άγγιγμα σου το τρυφερό
χάθηκε η γεύση απ'το φιλί σου το καυτό.

Μα κάτι βραδιά ζωντανεύει αυτή η σκιά
γίνεται σώμα, μάτια, χείλη και καρδιά
με αγκαλιάζει και με παίρνει όπως παλιά
τότε που είμαστε δυο φλόγες στην φωτιά.

Ρωτούν οι φίλοι αν σε θυμάμαι καμιά φορά
και εγώ τους λέω πως σε νοιώθω σαν σκιά.
σαν μια φιγούρα στην ομίχλη που προσπερνά,
σαν τον καπνό που ο αέρας τον σκορπά...