Μπορεί δίχως καληνύχτα
κι εσύ να φύγεις μες στη νύχτα,
η αγωνία με παγώνει
κι ένα ατέλειωτο ταξίδι απόψε τελειώνει.

Μπορεί πριν χαθεί τ’ όνειρο μας
σαν της γαρδένιες τον ανθό
εγώ θα σου λέω σε λατρεύω
όχι δεν σε παρεξηγώ.

Κι έλεγες, κι έλεγες
ανεπανάληπτος είσαι, σε λατρεύω.
Κι έλεγες, κι έλεγες
μα τώρα μ’ εκδικήθηκες και εγώ σε ικετεύω.

Αν ήξερες πόσο σε θέλω απόψε
μα δεν είσαι δικιά μου και λυπάμαι,
είναι η καρδιά μου μόνη και φοβάμαι,
είναι η καρδιά μου μόνη και φοβάμαι.

Χωρίς εσένα εγώ τι έχω και τι θα ‘χω
εσύ μ’ ανάστησες καρδιά μου,
εσύ μου πήρες τα όνειρα μου,
εσύ μου πήρες όλα τα όνειρα μου.

Κι έλεγες, κι έλεγες
ανεπανάληπτος είσαι, σε λατρεύω.
Κι έλεγες, κι έλεγες
μα τώρα μ’ εκδικήθηκες και εγώ σε ικετεύω.