Θα έρθω έτσι ξαφνικά
μπροστά σου θα με δεις,
τρελός και μόνος στο βοριά
μπορεί και να με λυπηθείς.

Θα έρθω έτσι ξαφνικά
μπροστά σου θα με δεις,
δεν θα μ’ αναγνωρίσεις
δεν θα με θυμηθείς.

Έχω πέσει χαμηλά
στα πατώματα ξανά,
η καρδιά πια δε χτυπάει
η απουσία σου πονάει.

Πόσο πονάει η μοναξιά
δεν το ‘ξερα εγώ
το ‘μαθα, το κατάλαβα
που σ’ έχασα πονώ.

Πόσο πονάει η μοναξιά
το ένιωσα κι αυτό
σε είχα πάντα δίπλα μου
και πέταγα εγώ.

Έχω πέσει χαμηλά
στα πατώματα ξανά,
η καρδιά πια δε χτυπάει
η απουσία σου πονάει.