Νόμιζα καλά ότι με ξέρω
μόνη μου πως θα τα καταφέρω
μα δεν υπάρχει στη μοναξιά συμβιβασμός.

Νόμιζα πως ήσουν μια συνήθεια
μα τώρα χρειάζομαι βοήθεια
μέσα στο αίμα μου είσαι εθισμός.

Εμμονή μου ‘χεις γίνει
η πληγή μου δεν κλείνει
η φωτιά μου δε σβήνει, γύρνα.
Εμμονή και ματώνω
σαν κερί σιγολιώνω
όσο λείπεις ματώνω, γύρνα.

Νόμιζα στον έρωτα διαφέρω
πως χωρίς εσένα δε θα υποφέρω
μα η απουσία σου μου ‘χει φέρει πανικό.

Νόμιζα είσαι αγάπη μιας ρουτίνας
τώρα ζω τη φάση της κλειστής κουρτίνας
και βρίσκομαι σε στάδιο βασανιστικό.

Εμμονή μου ‘χεις γίνει
η πληγή μου δεν κλείνει
η φωτιά μου δε σβήνει, γύρνα.
Εμμονή και ματώνω
σαν κερί σιγολιώνω
όσο λείπεις ματώνω, γύρνα.

Το όνομα σου
στην ψυχή μου θα χαράξω,
δως μου πάλι
τα φτερά μου να πετάξω.