Θέλω ζέστη.
Μου λένε δεν αρκεί να θέλω.
Πρέπει να ψάξω, να ενημερωθώ,
να ονοματίσω με εξειδικευμένη ακρίβεια
τι είδους ζέστη εννοώ.
Τζάκι αιθυλικής αλκοόλης; Ξυλόσομπα; Μαγκάλι;
Φυσικό αέριο; Ποιόν καυστήρα εσωτερικής καύσης;
Έτσι θα γίνω αντιληπτή από τους επαΐοντες
και θα αποκτήσω το ποθούμενο.

Πλέω με το λήμμα στο διαδίκτυο,
προσκρούω σε υφάλους λεπτολογίας,
ναυαγώ σε μια νησίδα του ειρηνικού ωκεανού.
Κουλουριάζομαι.
Παίρνω το χρώμα του μωσαϊκού.
Δραπετεύω σε φως, θάλασσα, ευδαιμονία.
Κολυμπώ με δελφίνια, χορεύω μπλουζ με χταπόδια,
στήνω καλαμόσπιτο, παντρεύομαι τον ήλιο,
του μαγειρεύω αχινούς, πεταλίδες, καβούρια, φύκια,
συντηρώ τη σχέση μας στο αλάτι.
Ναρκώνομαι σ’ έναν εξάμηνο χαλαρωτικό υπνάκο
πέραν του ψύχους και της πληροφοριοθύελλας.

Χωρίς εξήγηση και έρευνα καμιά
διευρύνω τις θερμαντικές μου ικανότητες.
Αποκτώ αυτόνομη θέρμανση.