Παλεύει ο βράχος το νερό και το νερό το βράχο
χαμένος είμαι αν δε σε βρω-κοντά σου δεν υπάρχω.
Μεθώ το ηλιοβασίλεμα και την αυγή ματώνω
στην πυρκαγιά δροσίζομαι και στη βροχή στεγνώνω.

Τα όνειρά μου ανασταίνω
σ’ ένα πεντάγραμμο σβησμένο
στου μεθυσμένου το ποτήρι
και στου τρελού το παραθύρι.

Ροδιά σε κάστρο Ενετικό, κερί σ’ ερημοκλήσι
σε είδα ή σ’ ονειρεύτηκα βιάστηκα ή έχω αργήσει.
Κόσμε στημένο σκηνικό, τον ήλιο μου ’χεις πάρει
μα πιάνω ρίζα στο βυθό κι ανθίζω στο φεγγάρι.

Τα όνειρά μου ανασταίνω
σ’ ένα πεντάγραμμο σβησμένο
στου μεθυσμένου το ποτήρι
και στου τρελού το παραθύρι.