|
Στίχοι: Λουκία Πλυτά
Μουσική: Αμελοποίητα
Η φύση μου ακόμα ανθρώπινη
ντύνεται νύχτα
γδύνεται πρωί.
Η Ιφιγένεια πάντα επί σφαγής.
Ο ρομαντισμός κρυφοκοιτάζει το βωμό
ψαχουλεύοντας τον τελευταίο ασπασμό.
Ο γνωστικός δέσμιος
ανεξέλεγκτου αμαρτήματος
διακρίνεται
βαθιά
βαθιά
ασυνεπής να πνίγεται εντός.
Το μήλο κατρακύλησε στα πόδια μας εμπρός
και ο θάνατος επισφαλής
της μνήμης φύλακας
στο θολωμένο ανεξερεύνητο παρόν
πατρός
τέκνων και μητρός
άραγε ποιος γνωρίζει γιατί και πως
Ο αέρας της αλλαγής κείτεται νεκρός.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 187 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|