Ζω, σ’ ένα δικό μου μαγικό ωκεανό
γεμάτο κύματα και ιδέες το μυαλό
με χρυσαφένιες καλημέρες ξεκινώ.

Δροσοσταλίδες λαμπερές αναζητώ
να τις στριμώχνω στις σελίδες προσπαθώ
τα παραμύθια να ‘χουν πάντα ήλιο.

Κι έτσι οι στιγμές , μένουν ζωντανές
μέσα στο βυθό της καρδιάς σου.
Μένεις πάντα παιδί , με ψυχή δυνατή
κι έχεις όλο τον κόσμο μπροστά σου.

Γελώ, σαν κολυμπάω όλο τον κόσμο εξερευνώ
μαργαριτάρι στα πτερύγια φυλαχτό
δροσοσταλίδα στο λαιμό φοράω.

Να έχουν οι λέξεις που διαβάζεις μια δροσιά
κι όταν θα δεις μέσα απ’ τη γνώση καθαρά
τα παραμύθια θα ‘χουν πάντα ήλιο.

Κι έτσι οι στιγμές , μένουν ζωντανές
μέσα στο βυθό της καρδιάς σου.
Μένεις πάντα παιδί , με ψυχή δυνατή
κι έχεις όλο τον κόσμο μπροστά σου.