Όταν μια εικόνα στέκει
σ’ ένα σκοτεινό καθρέφτη
μοιάζει να ναι σαν το φόβο
στ’ όνειρο σκιά.

Κι η αλήθεια τρομαγμένη
κρύβεται και περιμένει
το καλό να ξεθαρρέψει
να βγει απ’ τα βαθιά.

Τι μου συμβαίνει κι ο κόσμος τρέμει
στο πέρασμά μου μένει ένα κενό.
Τι μου συμβαίνει και με βαραίνει
δε θέλω να ‘μαι εγώ τρομακτικός.

Ήμουν πάντα τιμωρία
μόνος σε υγρή γωνία
πάντα λάθος μα στο βάθος
ήμουνα παιδί.

Έπρεπε να δυναμώσω
το κακό να ξεριζώσω
μα στο δρόμο πήρα πόνο
κι έγινα κραυγή.

Τι μου συμβαίνει κι ο κόσμος τρέμει
στο πέρασμά μου μένει ένα κενό.
Τι μου συμβαίνει και με βαραίνει
δε θέλω να ‘μαι εγώ τρομακτικός.