Πού με πας καρδιά μου
δε βλέπεις πως πονώ
ότι τη θυμίζει
με κάνει πιο φτωχό.
Όνειρο λες πως ήταν
κι έγινε καπνός
όλα θα τα σβήσει
μια μέρα ο καιρός.

Πού με πας ζωή μου
όλα γράφουν τέρμα.
Μεσ’ το δρόμο έμεινα
σαν πεταμένο κέρμα.
Μόνος κοιμάμαι, μόνος ξυπνάω
Μέρα και νύχτα παραμιλάω

Πού με πας καρδιά μου
τι θέλεις απορώ
γύρνα πια σελίδα
και φύγε από δω.
Σβήσαμε τα φεγγάρια
και χάθηκε το φως
όλα γράφουν τέλος
μη ψάχνεις για το πώς.