Κύριε υπουργέ κι οι καλλιτέχνες τρώνε
κρέας, αβγά και ρύζι, ρεβίθια και λοιπά
έχουν κι αυτοί ανάγκες, πλένονται πού και πού
θέλουν νερό και ρεύμα, τουίτερ και φουμπού.

Κύριε υπουργέ έχουν κι αυτοί παιδάκια
ζούνε κι αυτοί σε σπίτια με νοίκι δυστυχώς
δεν είναι όλοι φίρμες να έχουνε καβάτζες
οι πιο πολλοί πεινάνε, πεινάνε γενικώς.

Δεν τραγουδάνε όλοι στου Σπύρου την υγεία
δεν παίρνουνε βραβεία, δεν κάνουν σινεμά
δεν είναι όλοι Πάριοι, Σαββόπουλοι και Ρέμοι
δεν είναι Σεφερλήδες να κόβουνε χαρτιά.

Κύριε υπουργέ δεν τρώγεται το πνεύμα
ατομική ευθύνη μονάχα μου ζητάς
“δώσε κι εμένα μπάρμπα” δεν έμαθα να λέω
μα νιώθω μες στο σπίτι, στο σπίτι μου φυγάς.