Σαν μοιρολόι χτυπάει η καμπάνα
και μες στη νύχτα κλαίει η ψυχή μου
γιατί σε πήρε το μαύρο χώμα
απ’ τη ζωή μου, αχ, λατρευτή μου.

Ας κλάψουν μάτια,
ας τρέμουν χείλη,
όλα για με τελειώσανε
αυτό το δείλι.

Γυμνό το σπίτι και ρημαγμένο
κλαίνε τα μάτια, κλαίει η ψυχή μου,
ορφανεμένο από μητέρα
κλαίει μαζί μου και το παιδί μου.

Ας κλάψουν μάτια,
ας τρέμουν χείλη,
όλα για με τελειώσανε
αυτό το δείλι.

Αχ, μαύρη ώρα δεν θα ζήσω
θα ‘ρθω μαζί σου, αχ, λατρευτή μου
μα συλλογιέμαι προτού να σβήσω
πρέπει να ζήσω για το παιδί μου.

Ας κλάψουν μάτια,
ας τρέμουν χείλη,
όλα για με τελειώσανε
αυτό το δείλι.