Δύο παράλληλες ευθείες, δύο κάθετοι
δεξιά κι αριστερά από το ηλιοβασίλεμα:
ένα καλάμι ψαρέματος κι ένα κοντάρι αυτοφωτογράφισης:
πώς επιλέγει κανείς να σκοτώσει τον χρόνο του.
Δεν είναι αυτονόητο ότι συμμετέχεις,
ούτε καν ότι βλέπεις το ηλιοβασίλεμα,
παρότι κοιτάς προς τα εκεί.
Μην ξεχνάς ότι έχει μπει σε μια αλλόκοτη παρένθεση
που ίσως τελικά το κάνει αόρατο.
Σου θυμίζουν την ύπαρξή του οι φυσαλίδες
στα ψηλόλιγνα ποτήρια και τα φύλλα της μέντας
που σε περιστοιχίζουν.
Ένα μικρό ψάρι βάφεται ροζ καθώς
αναδύεται αιφνίδια από τη θάλασσα.
Ένα κορίτσι με την πλάτη στον ήλιο το πονά ο ώμος
κι έχει μαδήσει τα υπέροχα μαλλιά της στα βράχια.

Είμαι ο ματάκιας του χωριού.
Ο μόνος ματάκιας του χωριού.
Μόνος ο ματάκιας του χωριού.