Σας είδα
να με χτυπάτε με συρμάτινες βέργες
χτυπούσα κι εγώ
έπεφταν τα μαλλιά μου γυμνά σα γεννήσεις
μα ήσασταν πολλοί
και δε νικούσα.
Ήσουν κι εσύ
κάτω από δέντρο πέτρινο κρεμιόσουν από το λαιμό
στολίδι παραθύρου
έκατσα έτσι για την αγωνία που μου ‘φερνες
μα τα μάτια σου μιλούσαν άσχημα
καταναγκασμός μαζί και πάθος
δυο φορεσιές ενόχων
ζητούσαν μαρτυρία.