Ένα καιρό καµάρωνα του κήπου µου τα ρόδα
και τα ‘καψε το χιόνι σου µα κάνω πως δεν το ‘δα.

Σαν του Γενάρη τσι καιρούς π’ όλο βροντά και βρέχει
έγινε κι η αγάπη σου και χάζι µπλιο δεν έχει.