Γίνομαι αμοιβάδα
τυλίγω τα πόδια μου
γύρω απ’ το μοντέλο
το εσωκλείω
αυτό με θρέφει
εκκρίνει ερεθίσματα
που διεγείρουν την αντίληψη
μικρές φωτίτσες
κυκλώνουν το τελάρο μου
Λικνίζομαι σε αιώρα
πλεγμένη από αισθήσεις
αναμνήσεις ραντίζουν
με χρώματα τον καμβά
Καμιά αίσθηση μόνο τωρινή
ζω στο παρόν μες απ’ το παρελθόν
το μυρωμένο μυστικό του γιασεμιού
κάποτε
το φύλαξα στα κύτταρά μου
Καινούριες σκέψεις άυλο φως
προσπίπτουν στις μορφές
καινούριες γραμμές ανακλώνται
Ο πίνακας μου ανήκει