Το σκοτάδι ξαπλώνει στο πλάι σου
χαϊδεύει τον αστράγαλό σου
και τον κρόταφο
κι ο ανεκπλήρωτος έρωτας
στο βάθος των σφαλισμένων σου ματιών
γίνεται ερμαφρόδιτος
καρπίζει

ξημερώνει
φως αναλφάβητο
διαβρώνει τον αμφιβληστροειδή
τ’ όνειρο
σκόρπια γράμματα
πέλματα γυμνά
χνάρια του έρωτα
στο πάτωμα
ο έρωτας εξαερώνεται
αόρατος
άφθαρτος

Είν’ ο ορατός κόσμος
απατηλές εικόνες των αισθήσεων
στην σπηλιά του Πλάτωνα
σκιές;