Οι Κυριακές του χειμώνα θυμίζουν μοναξιά
πρόσωπα σκυθρωπά με τα χέρια στις τσέπες
να κλαίνε, να οργίζονται, που δίνουν τη ζωή τους
για την δημοκρατία, την αγάπη, τον έρωτα
καλή αντάμωση στα γουναράδικα, αναφωνούν
και πιάνουν το τραγούδι, βρέχει
Γράμμος, Βίτσι, Αθήνα κι ένας Δεκέμβρης τραγικός
συνοδεύουν την πορεία τους στη μάχη
κουράγιο, ψυχή βαθειά
κι εγώ αναρωτιέμαι τι μ’ έπιασε βραδιάτικα
έξω Αύγουστος, ζέστη, το σώμα σου γυμνό
παγωτό κεράσι, μουσική στο ραδιόφωνο, μελαγχολία
το ζεϊμπέκικο χορεύεται από αριστερά, είπες.