Κάποτε μου λεγες πέτα ψηλά
Μα πρόσεξε μη σε γκρεμίσουν οι επιλογές σου
Και ενώ σε πίστεψα δεν είχα φανταστεί
Πως θα τσακίσουν τα φτερά μου οι δικές σου

Κάποτε μου λεγες κολύμπα στα βαθιά
Όμως βαρίδια μη βάζεις στη ψυχή σου
Και σε εμπιστεύτηκα ως την ύστατη στιγμή
Που στο βυθό εσύ με έσερνες μαζί σου

Κάποτε μου λεγες ότι κάνω στο παρών
Του μέλλοντος μου την υπόσταση θα ορίσει
Και να που τώρα το δικό σου παρελθόν
Έχει στα γόνατα το μέλλον μου λυγίσει