Είναι στιγμές που μια σειρά από νότες
τσακίζονται στη σειρά σαν μπάλες μπιλιάρδου
κι ενδιάμεσα προλαβαίνεις ν’ ακούσεις
το χτύπο της καρδιάς να βροντοφωνάζει απουσία

Ανεπιθύμητη αίγλη μοναξιάς
στην πασαρέλα του κλαμπ των ανένταχτων της ζωής·
τριγμοί στερημένης απόγνωσης - σποτ λίγων βατ
στου μισοφωτισμένου δωματίου την περιφραγμένη κυριαρχία

Κι ο αδαής πόθος γκελάρει
το δυσκολονόητο εύρος των επιθυμιών του
κόντρα στης κουρτίνας την απλωμένη αμηχανία
στο απογευματινό αεράκι των αναμνήσεων