Μια τεντωμένη κλωστή ενώνει τέλος κι αρχή
Ποια τέχνη είναι αυτή ποιος ξέρει να ισορροπεί
Αστέρι είναι και φως μα ένα ίχνος δες πώς
Έσβησε αμέσως με μια τίποτα πίσω
Δεν άφησε και να ο κύκλος άλλη μια ξεκινά

Πρίν απ´το πώς το γιατί ρωτάω τι έχει συμβεί
Μα η αλήθεια σκηνή που ξεθώριασε
Ποιος ειν´αυτός που μπορεί που ξέρει τι πάει να πει
Όλα ξανά απ´την αρχή και σαν το κύμα
Θα πέσει στην στεριά στην άμμο ούτε μια πατημασιά

Όλα όσα ήρθαν δες πως μου μάθαν πώς να `μαι αυτός
Στου ανέμου την αλλαγή ο προορισμός παντα εκεί
Ίδιο αγκίστρι σωστός να με κρατάει σταθερός
Ο χρόνος είναι αδερφός δεν τον φοβάμαι
Και ξέρω πως μπορεί να είναι μια στιγμή αρκετή