Κι έτσι επέπλευσα
όχι μόνο στο νερό μα στη στεριά
ακόμα εκεί που τράνταζε το πιο πολύ

Λαθρεπιβάτης γαλαρίας βαθιά
στο ημίφως της ζωής, πιο δυνατούς
αισθάνθηκα τους σεισμούς
και τη μονοξείδωση στις αρτηρίες
που κυλά το αίμα εκεί κάτω·
εν καιρώ ειρήνης – άμαχο ψυχορράγημα
αθέατων πληγών – συνθήκη υποχώρησης
απ’ τα εδάφη της ευτυχίας

Υπόκωφος αχός ανάσας
σε μετάσταση ζωής
κι ανοιγόκλεισμα βλεφάρων
αδρό περίγραμμα σώματος
οπτασία νυχτερινή τώρα πια

με κρουστά τύμπανα κι ανάλαφρα πλήκτρα
ενδιαιτώ τη γύμνια
του άδειου μεταμεσονύκτιου δωματίου