Όλα δικά σου πάντα τα θέλεις
Χωρίς να δίνεις λογαριασμό
Όλα τα λάθη πάντα εγώ τα πληρώνω
Για να γλιτώσουμε τον χωρισμό

Εγώ να υποχωρώ, εγώ να συγχωρώ
Εγώ μια ζωή να δίνω
Κι εσύ να με πονάς, φαρμάκι να κερνάς
Να μη σε νοιάζει τι θα γίνω
Εγώ να υποχωρώ, εγώ να προσπαθώ
Εγώ την πίκρα σου να πίνω
Κι εσύ ν’ αδιαφορείς, στην άκρη της ζωής
Μονάχη μου τι θ’ απογίνω

Ούτε σε νοιάζει αν υποφέρω
Κι αν μακριά σου θα τρελαθώ
Εσύ μονάχα το σχοινί τεντώνεις
Σε μένα αφήνεις δάκρυα και λυγμό