Ό,τι είχα, το έκρυψα

βαθιά στα σύννεφα.


Τα παλιά μου τετράδια,

τα φτερά από τετράποδα,

το καχύλι – απολίθωμα.


Αλλάζουν συνεχώς τα υπάρχοντά μου

στον ουρανό πληθαίνουν και σκορπίζονται

με τη βροχή μού επιστρέφουν αμύθητα.


Ποτέ δεν ξέρω τι θα μου δοθεί

κι έχω όλον τον καιρό δικό μου.