Ξημέρωσα στο μπράτσο σου
τα μάτια σου νησίδες
Μέσα τους βλέπω τις χαρές,
του κόσμου τις ελπίδες

Σε δυο ρυτίδες διάβασα
όλα τα όνειρα σου
Μισά τα πήρε ο στεναγμός,
τα άλλα η καρδιά σου.

Στην αγκαλιά μου χώρεσαν
Πάθη, αγάπη, ψέμα
Τώρα χωράς μόνο εσύ
Κι αλήθεια μου για σένα


Τώρα σε τούτη τη στεριά,
σε τούτο το γαλάζιο
Στάζει φως και ομορφιά
στο σώμα μου το άδειο
Μέσα σε ελάχιστες στιγμές
μια ζωή έχω ζήσει
σταλιά-σταλιά το νάμα σου
το εντός μου θα γεμίσει.