Οι άλλοι, βέβαια, έχουν ακέραιο χαρακτήρα κατ’ εσέ
έχουν βραχώδη ηθική, ευγένεια από τα γεννοφάσκια τους
κι αξιοπρέπεια, προπάντων αξιοπρέπεια.

(Γιατί ήτανε γιοι του κου Τάδε, με μαγαζί στο κέντρο
αυτοκίνητα, νταντάδες και τη μπουκιά τους έτοιμη στο στόμα.)

Όσο για μας, από μικροί σιγοψηνόμασταν τις Κυριακές
με λουκουμάδες στην Πλατεία Αριστοτέλους
πατέρας μάνα υπάλληλοι των δύο εκατό
με το κρυφτό μας στα γιαπιά να ξεγελιόμαστε
κι ο θείος απ’ την Αμερική κάνα δέμα της CARE.

Κάποτε σαν παιδιά κι εμείς ζηλέψαμε
κι είπαμε να γευτούμε λίγα απ’ τα δικά σας.
Απ’ τον αέρα των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων σας
των κοσμικών ζαχαροπλαστείων τις ακριβές συναναστροφές.

Μα η μεταμόσχευση δεν πέτυχε για το υψηλό σας γούστο
κι ενώ μας κάψατε, γυρεύετε και ρέστα:
για ηθική για ευγένεια αξιοπρέπεια.

Για σας φυλάω την πιο οξειδωμένη μου κονσέρβα...