Το χρώμα

του φιλιού σου

δεν επανέρχεται

όσες γονυκλισίες
κι αν κάνω

-μαύρο

στα περιθώρια\μαύρο-.

ας μην αρχίσουμε

τις μελό κατακόκκινες/

αστραπές-

για άσπρο?

μαράθηκε ο ορίζοντας
πλαντάζοντας στο σύννεφο,

άστο, μαύρο κι ό,τι βγει\

Η γεύση

του φιλιού σου
ήχος
πλάγιος
στους χειμάρρους
σβησμένος
στο ταξίδι.
Ο απόηχος
του φιλιού σου
-τράκτερ πέρασε.

Η ανάμνηση εδώ/
σ’ ένα κομμάτι σπασμένης παλάμης

ένα φιλί
γράφτηκε
μόνο/
είχε γεύση
σκόρδου
στην αρμαθιά των αποδείξεων\