Δεν θα βουλιάζει με αυταπάρνηση στα βαλτόνερα της μνήμης,
δεν θ΄αρμενίζει ανέμελα ανάμεσα στην Πάρο και τη Νάξο,
δεν θ΄απαντάει μ΄ένα ή ένα στα εκβιαστικά διλήμματα
της Ιστορίας,
δεν θα κυνηγάει τρελούς λαγούς σε δάση χωρίς δέντρα,
δεν θα΄χει φωτογένεια,
δεν θα παίζει την αιωνιότητα στα γόνατά του,δεν θα γράφει στην εξώπορτα του σπιτιού του:,
δεν θ΄αμφισβητεί αυτό που έχει ήδη πεθάνει,
δεν θα βλέπει ιδιωτικά οράματα κάθε φορά που κατηφορίζει
τη Σόλωνος,
δεν θα διατυμπανίζει τ΄όνομα και την καταγωγή του,
και κυρίως
δεν θα κάνει όνειρα στα οποία να μπορείς να βασιστείς.