Άλλη μια νύχτα που δεν κοιμάμαι
και σε θυμάμαι που να πάρει, σε θυμάμαι.
Κι αφού δεν άξιζες γιατί δε ξέρω
με πιάνει τρέλα, κλαίω, πίνω κι υποφέρω.

Μου ‘κλεψες τα όνειρα, νοιώθω τόσο μόνη,
σ’ έβρισα, σε μίσησα κι είπα τέρμα πια
Στο δικό σου όνομα το μυαλό θολώνει
και στη σκέψη σου χτυπά σα τρελή η καρδιά.

Το παραδέχομαι πως φταίω
στον εαυτό μου κάνω κακό.
Το παραδέχομαι πως κλαίω
για σένα ακόμα που αγαπώ.

Άλλη μια νύχτα δική σου σκέψη
κάνει το δάκρυ σαν φωτιά να ξανατρέξει.
Για σένα πόνεσα και μετανιώνω
ζούμε σαν ξένοι μ’ από σένα δε γλυτώνω.