Πως η αγάπη μοιάζει με μονομαχία
σαν δεν προσέξεις μένει μόνο η απορία,
πότε έγινε η αρχή ή αν έφταιξες εσύ
ποια λοιπόν η αφορμή το τέλος να φανεί.

Πάρε τα φτερά μου, τ' αναφιλητά μου
κι ότι άλλο ράγισες παρ' το από μπροστά μου.
Πάρε τα φτερά μου και τα όνειρά μου
γιατί αφού έφυγες δεν είναι πια δικά μου.

Και τώρα τίποτα απ' αυτά δεν έχει αξία
γιατί η μπόρα έχει γίνει τρικυμία,
μαύρες σκέψεις που έκανες κι όμως τις ξεπέρασες
κι έτσι παραιτήθηκες και πνίγηκε η στεριά μου.

Πάρε τα φτερά μου, τ' αναφιλητά μου
κι ότι άλλο ράγισες παρ' το από μπροστά μου.
Πάρε τα φτερά μου και τα όνειρά μου
κι όμως κάτι έμεινε από την καρδιά μου.