Παράξενο ξημέρωμα
τα σύννεφα θλιμμένα τώρα μοιάζουν,
στης νύχτας το ξεθώριασμα
τα μάτια σου τις διαδρομές χαράζουν.

Ρίξε τα αστέρια όλα κάτω
και μη σκεφτείς παρακάτω,
η θάλασσα όλη δική σου
κράτα με λίγο μαζί σου.

Μες στης ζωής την πλημμύρα
θάρρος και δύναμη πήρα
για των χειλιών σου την γεύση
μια δυνατή νιώθω έλξη.

Η αγρύπνια σου σου άφησε
μικρό σημάδι πάνω στον λαιμό σου,
το καλοκαίρι έσβησε
χειμώνας μπήκε μέσα στο μυαλό σου.

Ρίξε τα αστέρια όλα κάτω
και μη σκεφτείς παρακάτω,
η θάλασσα όλη δική σου
κράτα με λίγο μαζί σου.

Μες στης ζωής την πλημμύρα
θάρρος και δύναμη πήρα
για των χειλιών σου την γεύση
μια δυνατή νιώθω έλξη.