Γυρνάς στο δωμάτιο σκοτεινή
χωρίς περιγράμματα

Μια χαραμάδα σε τραβάει στο φως
σε κόβει στα δυο

Άρχομαι πίσω σου
Σ' αγγίζω
και γυρίζεις πάνινη κούκλα
με τα σωθικά σου χυμένα
Σακιά και κουρέλια
μετάξια παλιά
και νήματα κόκκινα

Ράβω τα πέπλα σου
σε τυλίγω

Ανοίγει το πάτωμα
και βουλιάζεις στη λίμνη αργά
Βαθαίνεις ως του βυθού τα φεγγάρια

Γελάς και ξυπνώ