Σ’ ένα άστρο είμαι κρυμμένος
της αγάπης σου χαμένος ναυαγός.
Και στην αγκαλιά του απείρου
ενός άπιαστου ονείρου νοσταλγός.

Σε καθρέφτη σκουριασμένο να μη με ζητάς
είμαι είδωλο χαμένο στ’ άστρο που κοιτάς.

Βαθιά στη ψυχή σου να είμαι η ευχή σου
αν πέσει τ’ αστέρι στη γη σου να με φέρει.
Αν πέσει τ’ αστέρι στη γη σου να με φέρει
μια βραδιά.

Βαθιά στη ψυχή σου να γίνω προσευχή σου
στη γη σου αν πέσω να βρω και να χωρέσω.
Στη γη σου αν πέσω να βρω και να χωρέσω
σε καρδιά.

Σ’ ένα άστρο είμαι κρυμμένος
κι απ’ το φως του μεθυσμένος τραγουδώ.
Μήπως και ψηλά κοιτάξεις
κι απ’ τη γη σου μου φωνάξεις είμαι εδώ.

Σε καθρέφτη σκουριασμένο να μη με ζητάς
είμαι είδωλο χαμένο στ’ άστρο που κοιτάς.

Βαθιά στη ψυχή σου να είμαι η ευχή σου
αν πέσει τ’ αστέρι στη γη σου να με φέρει.
Αν πέσει τ’ αστέρι στη γη σου να με φέρει
μια βραδιά.

Βαθιά στη ψυχή σου να γίνω προσευχή σου
στη γη σου αν πέσω να βρω και να χωρέσω.
Στη γη σου αν πέσω να βρω και να χωρέσω
σε καρδιά.