Είπες φως κι έγινε το φως
ήρθε ο κύκλος του ήλιου ο χρυσός.
Είπες να, πάνω στα νερά
τ’ ανομήματα κι όψη μας ξανά.

Είπες φως κι έγινε το φως
στο λαιμό ένας κόμπος γλυκός.
Είπες να, μένουν πορφυρά
τα γνωστά τα δικά μας τα νερά.

Ποια γέφυρα πλατιά
ποια αρτηρία από καρδιά σε καρδιά.
Ποια γέφυρα ανοιχτή
με τη μάχη μας ξυπνάει και τη γιορτή.
Αχ, η άκρη τ’ ουρανού
είναι εδώ μπροστά μας και παντού.

Μια πληγή διάλεξε ο θεός
να μας γίνει γη και προορισμός.
Μια πληγή, μια καθενός
φέρνει ο κύκλος του ήλιου ο χρυσός.

Κάθε αυγή φαίνεται ο καπνός
είναι ωραίος ο κόσμος φωτεινός.
Κάθε αυγή ο ύπνος ο νωπός
το ίδιο όνειρο το διηγείται αλλιώς.

Ποια γέφυρα πλατιά
ποια αρτηρία από καρδιά σε καρδιά.
Ποια γέφυρα ανοιχτή
με τη μάχη μας ξυπνάει και τη γιορτή.
Αχ, η άκρη τ’ ουρανού
είναι εδώ μπροστά μας και παντού.