Στο λευκό δωμάτιο μια σταγόνα αργοκυλά
σιωπηλή, ακίνητη, δες την κοίταζε ψηλά.
Μια βραδιά ακούμπησε ένα μαύρο στιλό
κι ο ορός κουνήθηκε σαν αεράκι απαλό.

Όλα τίποτα, ένα τίποτα
έγραψε σε μια χαρτοπετσέτα
κι έφυγε νωρίς, μου ‘πε αν μπορείς
φτιάξε φτερά μ’ αυτή και πέτα.

Τη ζωή μου άλλαξα μέσα στην εντατική
και μ’ αυτήν αντέχω πια χαρτοπετσέτα μαγική.

Όλα τίποτα, ένα τίποτα
έγραψε σε μια χαρτοπετσέτα
κι έφυγε νωρίς, μου ‘πε αν μπορείς
φτιάξε φτερά μ’ αυτή.

Και όλα τίποτα, ένα τίποτα
έγραψε σε μια χαρτοπετσέτα
κι έφυγε νωρίς, μου ‘πε αν μπορείς
φτιάξε φτερά μ’ αυτή και πέτα.