Νύχτα που κρύβεις χίλια μυστικά
φανέρωσε μου ένα,
πες μου αν κι αυτή με αγαπάει,
αν από πόθο ξενυχτάει
τα βράδια σαν κι εμένα.

Με βρήκε το ξημέρωμα
να πίνω στην υγειά της,
έλα ήλιε μου και φώτισε
και ζέστανε μου την καρδιά
που πάγωσε η ματιά της.

Να την ξεχάσω προσπαθώ
μα γιατρειά δε βρίσκω,
μες στην Αθήνα ξενυχτώ,
μες στα σκοτάδια αναζητώ
του έρωτα το ρίσκο.

Μου είπαν πως έκλαιγες
μου είπαν πως ήσουνα στο μπαρ
και μάλλον τα ‘πινες και μάλλον άφηνες.
Ελπίδες κι όνειρα που κάναμε μαζί πήγαν χαμένα
ήταν όλα ένα κι ένα περασμένα ξεχασμένα.
Το θυμάμαι σαν χθες όπως το ‘πες
η αγάπη δεν θέλει κανόνες.
Όπως εκείνο το βράδυ που μέθυσα
κι έπεσα επάνω σ’ αγάπες και πρώτες.
Απ’ αυτά που σου λέω και πάλι να ξέρεις κράτα τα μισά
να δεις που πάλι θα σκάσουν μαζί μου χίλια μυστικά.

Με βρήκε το ξημέρωμα
να πίνω στην υγειά της,
έλα ήλιε μου και φώτισε
και ζέστανε μου την καρδιά
που πάγωσε η ματιά της.

Οι φίλοι μου όλοι αλήτες
και μην με ψάχνεις τις νύχτες
γιατί το ξέρω πως παίρνει φωτιά το ρολόι
κι απόψε θα σπάσουν οι δείκτες.
Φωτιά με φωτιά μπορώ και κοιτάω ψηλά
ο κόσμος είναι κακός μωρό μου, ο κόσμος λέει πολλά
κι απλά δεν ξέρει να πονά δεν ξέρει πια ν’ αγαπά.
Άνοιξε τα μάτια της καρδιάς σου, θέλω να με δεις καθαρά
αμέσως πάρε το πλοίο κι έλα να σε δω, χαμόγελα
μακάρι να ‘ξέρες πόσο όμορφα μου φτιάχνεις την μέρα.

Με βρήκε το ξημέρωμα
να πίνω στην υγειά της,
έλα ήλιε μου και φώτισε
και ζέστανε μου την καρδιά
που πάγωσε η ματιά της.