Κωλόπαιδο, μου λέει μια φωνή
Εντάξει φίλε, είμαι και τσογλάνι
μα τελείωσε πια η υπομονή
κοίτα μπροστά σου και το τέλος φτάνει

’Ερχονται οι άνθρωποι με τόξα και σπαθιά
όχι αυτοί που ξέρετε, ούτε αυτοί που ζείτε
’Είν ’ η γενιά της στέρησης, τ’ ατίθασα παιδιά
είν’ ώρα να ξυπνήσετε, ώρα να κρυφτείτε

Με σταύρωσες, με είπες και τρελό
σκουπίδι της ζωής και του αέρα
Αν ψάχνεις φίλε πρόσωπο υπαρκτό
εγώ είμ ’ εδώ μα εσύ δεν πας πιο πέρα