Ψεύτικε κόσμε πώς να σ’ αντέξω
δεν σε ανέχομαι, δεν σε μπορώ.
Από τους πόνους μόλις ξεμπλέξω
με βρίσκουν βάσανα ένα σωρό.

Μια σταγόνα η χαρά
και το δάκρυ κύμα,
η ζωή μου συμφορά
κι η αγάπη κρίμα.

Ψεύτικε κόσμε πώς να σ’ αντέξω
στιγμή δεν μ’ άφησες για να χαρώ.
Κάνω κουράγιο να σε παλέψω
μα είμαι άνθρωπος και δεν μπορώ.

Μια σταγόνα η χαρά
και το δάκρυ κύμα,
η ζωή μου συμφορά
κι η αγάπη κρίμα.