Στο δρόμο σου που διάλεξες να πας
δεν έχει πασχαλιές και καλντερίμια,
μπαζώματα έχει μόνο από συντρίμμια
και μια διέξοδο που γράφει τι ζητάς.

Εγώ είμαι εδώ, εγώ είμαι εδώ
εγώ κι η αγάπη μου κρεβάτι για τους δυο.
Εγώ είμαι εδώ, μονάχα εγώ
εγώ κι η αγάπη μου κρεβάτι για τους δυο.

Στον δρόμο που φωτίζονται σκιές
σαρώνονται της νιότης οι ελπίδες,
φοβάμαι πως θα πέσεις σε παγίδες
που θα σε ντύσουνε μ’ αγιάτρευτες πληγές.

Εγώ είμαι εδώ, εγώ είμαι εδώ
εγώ κι η αγάπη μου κρεβάτι για τους δυο.
Εγώ είμαι εδώ, μονάχα εγώ
εγώ κι η αγάπη μου κρεβάτι για τους δυο.