Ν’ αρχινάς το ραντεβού φορτωμένος άγχος
να ‘χεις όνειρα στο νου από χέρι λάθος.
Ύστερα μου λες εσύ που θα πάμε βόλτα
κι εγώ στέκω σαν ντροπή στης ζωής την πόρτα.

Με ποιο δικαίωμα, με ποιο
σε έχω φυλακίσει,
είναι το λάθος μου διπλό
που σ’ έχω αγαπήσει.

Να ‘χεις μια καρδιά τρελή με έρωτα γεμάτη
να μην παίρνει συμβουλή βρε πανάθεμα τη.
Ύστερα μου λες εσύ για θεό μεγάλο
στη μικρή μας τη ζωή δεν αντέχω άλλο.

Με ποιο δικαίωμα, με ποιο
σε έχω φυλακίσει,
είναι το λάθος μου διπλό
που σ’ έχω αγαπήσει.