Δεν είχα τίποτα να πάρω
ούτε να δώσω στη ζωή
έκανα φίλο μου για μια στιγμή
το Χάρο, μια στιγμή
μου δώσαν ψίχουλα και είπα
δεν θα πάρω, δεν μου αρκεί.
Είστε ένα τίποτα
δεν μπαίνω στην δικιά σας φυλακή.

Εγώ γεννήθηκα να γίνω εραστής,
να γίνω ιππότης,
μα η ζωή ήταν σικέ απ’ την αρχή
και εγώ προδότης.

Από μικρό παιδί με τάξαν στον Άγιο να σωθώ
και πάντα μου ‘λεγαν κουράγιο,
να κάνω αν μ’ εύρει το κακό.
Είχα προσκέφαλο της μάνας μου τη γλύκα
απ’ την αρχή, άνοιξα πόρτες
στα τσακίδια, πήρα την άγονη γραμμή.

Εγώ γεννήθηκα να γίνω εραστής,
να γίνω ιππότης,
μα η ζωή ήταν σικέ απ’ την αρχή
και εγώ προδότης.